Zasłużeni ludzie, którzy odeszli
WSPOMNIENIE
JAN RUSIN
(ur. 28.07.1945 r. zm.11.08.2019 r.)
Jan Rusin urodził się w 1945 r. w Rzeszowie. W roku 1963 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Konarskiego. W latach 1963-1967 studiował na wydziale Elektrycznym Wyższej Szkoły Inżynieryjnej w Rzeszowie. Studia ukończył z wynikiem bardzo dobrym. W czasie studiów dał się poznać, jako dobry organizator, „dusza towarzystwa”, wielokrotnie organizował studenckie rajdy turystyczne i został przewodnikiem beskidzkim. Zawsze potrafił świetnie integrować towarzystwo. W tym czasie poznał swoją żonę Izabelę, z którą ożenił się w 1970 r.
We wrześniu 1967 r. podjął pracę w Przedsiębiorstwie Elektryfikacji Rolnictwa w Rzeszowie. W firmie tej pracował kolejno, jako projektant, zastępca kierownika w dziale Usług Elektrycznych i szef produkcji elektrycznej. W latach siedemdziesiątych odbył studia magisterskie na Wydziale Elektrycznym Politechniki Rzeszowskiej, oraz studia podyplomowe z zakresu energetyzacji rolnictwa na Akademii Rolniczej w Warszawie. Od 1982 r. do 1992 r. był Naczelnym Inżynierem – I zastępcą dyrektora w przedsiębiorstwie „ELTOR” w Rzeszowie.
Przez lata pracy dał się poznać, jako pełen energii, gotowości do działania i świetnej fachowości pracownik oraz przyjazny i pomocny kolega. Jego profesjonalizm i praca zespołowa została doceniona przez dyrektora Jana Dzianotta, który wystawił pełną uznania opinię do konkursu na Naczelnego Dyrektora przedsiębiorstwa „ELTOR”.
W 1992 r. wygrał konkurs i objął stanowisko dyrektora „ELTOR”-u. W latach dziewięćdziesiątych odbył menedżerskie studia podyplomowe na Wydziale Zarządzania Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
Był ambitny, szlachetny, zawsze wszystkich ludzi traktował z szacunkiem, ściskał dłoń, pozdrawiał i wysłuchiwał.
W 2004 r. założył firmę elektryczną „Energotechnika”, której był właścicielem. Skupił wokół siebie zgrany zespół fachowych pracowników, co zaowocowało rozwojem firmy. „Energotechnika” została cenioną firmą przez inwestorów i zapraszaną do współpracy w branży elektrycznej.
Wracając do rozwoju zawodowego: po studiach uzyskał uprawnienia budowlane do projektowania i wykonawstwa robót elektrycznych, a w 1994 r. został rzeczoznawcą budowlanym w zakresie projektowania i wykonawstwa sieci i instalacji elektrycznych na terenie całego kraju.
Przez wiele lat był przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnej Stowarzyszenia Elektryków Polskich sprawdzającej kwalifikacje w zakresie dozoru i eksploatacji urządzeń elektrycznych oraz członkiem komisji egzaminacyjnej do nadawania uprawnień budowlanych działającej przy Wojewodzie Podkarpackim.
Od początku swojej pracy zawodowej działał społecznie w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich i kilkakrotnie był wybierany przez kolegów elektryków na Prezesa Oddziału Rzeszowskiego SEP. W trakcie swoich kadencji prezesowania integrował i aktywizował środowisko elektryków. Organizował coroczne wycieczki krajowe i zagraniczne, które cieszyły się dużym zainteresowaniem. Zawsze bardzo zależało Mu na serdecznej atmosferze wśród członków stowarzyszenia. Kontynuował organizację corocznego karnawałowego „Balu Elektryków”.
Był jednym z inicjatorów przyjacielskiej współpracy Oddziału Rzeszowskiego SEP z elektrykami węgierskimi z Nyiregyhazy rozpoczętej w 1972 r. i kontynuowanej do tej pory. Nietuzinkowa, pełna pozytywnej energii osobowość Jana Rusina była również doceniana przez kolegów prezesów innych oddziałów SEP w Polsce, którzy na zakończenie kadencji wystosowali piękne podziękowanie.
Przez jedną kadencję pełnił funkcje Prezesa Oddziału Rzeszowskiego Naczelnej Organizacji Technicznej NOT, a w nowym tysiącleciu (2005 r.) współorganizował powołanie Podkarpackiej Izby Inżynierów Budownictwa.
Za działalność zawodową i społeczną otrzymał wiele odznaczeń i medali: Srebrny Krzyż Zasługi, srebrną, złotą i diamentową honorową odznakę NOT, złotą odznakę „ZASŁUŻONY DLA ENERGETYKI”, srebrną odznakę „ZASŁUŻONY DLA BUDOWNICTWA I PRZEMYSŁU MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH”, „ZASŁUŻONY DLA WOJEWÓDZTWA RZESZOWSKIEGO”, srebrną, złotą i szafirową odznakę honorową SEP, odznakę „ZASŁUŻONY DLA ELTOR RZESZÓW”, medal Kazimierza Szpotańskiego za zasługi dla przemysłu elektrotechnicznego i polskiej elektryki, medal prof. Mieczysława Pożaryskiego za działalność stowarzyszeniową SEP.
Jan Rusin był zasłużonym i aktywnym działaczem Polskiego Związku Brydża Sportowego w Rzeszowie. Zawsze z pasją traktował grę w brydża. Brał udział w cotygodniowych turniejach, mitingach i kongresach międzynarodowych brydża sportowego, zdobył tytuł mistrza okręgowego. Bardzo sobie cenił zaprzyjaźnione środowisko kolegów brydżystów. Za zasługi w upowszechnianiu i rozwoju brydża sportowego otrzymał złotą odznakę „ZASŁUŻONEGO DZIAŁACZA PZBS”.
Prywatnie z żoną Izabelą mają dwoje dzieci – córkę Katarzynę, która jest lekarzem oraz syna Grzegorza, który, jako ekonomista, prowadził z ojcem firmę „Energotechnika”. Jako dumny dziadek pięciorga wnucząt: Ani (studentki WUM), Marcina, Bartosza, Szymona i Wojciecha i pełen pomysłów do działania człowiek, wciąż wszystkich dopingował, podpowiadał, a wnukom pomagał rozwijać pasje sportowe.
Uwielbiał spotkania rodzinne, wspólne wyjazdy wakacyjne i weekendowe np. do Polańczyka. Miał patent żeglarza, jeździł na nartach i jako przewodnik beskidzki zaszczepiał miłość do gór. Nie tylko przy ognisku, świątecznym stole i w gronie przyjaciół swoim mocnym głosem śpiewał piosenki turystyczne i pieśni patriotyczne znając z pamięci wszystkie zwrotki.
W każde działanie angażował się całkowicie konsekwentnie dążąc do celu. Nikomu nie odmawiał pomocy w potrzebie. Był człowiekiem pełnym optymizmu, wielu pasji, pomysłów i dużej wrażliwości. Do wszystkich odnosił się przyjaźnie i z szacunkiem.
Nigdy nie był mu obojętny los ludzi i Ojczyzny. Zawsze angażował się i przeżywał zmiany, które uważał że odbierają nam wolność.
Był odważny i zawsze był tam gdzie powinien. W 1980 r. organizował NSZZ „Solidarność” w swoim zakładzie pracy i był delegatem na zjazd.
Z wielkim żalem i smutkiem żegnamy przyjaciela kolegę, działacza społecznego, organizatora i świetnego inżyniera.